NEFES AL

Çok yoruluyoruz.  Belki de çok yoruyoruz kendimizi... Yorulmadan bir şeyler olmuyor dediğini duyar gibiyim. Birilerinin her gün aklına eğriyi doğruyu zorla sokmaya çalıştığı bu akıntıda tek nefeste nereye kadar yüzebilirsin ? Belki de daha yüzmeyi bile öğrenmeden akıntının içinde buldun kendini... Anne kuşların, uçmayı öğrenebilsin diye yavrusunu yuvadan atması gibi belki de atıldın o suya... Bir yere kadar nefessiz ilerleyebilirsin. Sonrasında; ya çırpınarak akıntının seni daha derinlere çekmesine göz yumacaksın ya da direnmeyi bırakarak suyun kaldırma kuvvetinin tadını çıkaracaksın. Yüzünü gökyüzüne çevirmiş, gözlerini bulutlara açmış ve en önemlisi, nefes alabilmiş biri olarak sence de daha iyi devam etmez misin ?

Beynimizi hor kullanıyoruz. Onun da nefes almaya ihtiyacı olduğunu unutarak bir yarışın, belki de bir savaşın içine atıyoruz onu... Biz onu hatırlayıp nefes almasına fırsat verene kadar ya o, bizi unutursa ? Yavaş yavaş önce hatıraları, insanları, yerleri ve en önemlisi benliğini hatırlamanı sağlayan nöronlarının ışıklarını söndürürse... Ne yapacaksın ? Beynini suçlamaya kalksan, o çoktan kendi kuyruğunu ısırmaya başlamış yılan gibi bitiyor olacak. Kendini suçlamaya başlasan, sen zaten yorgunsun. Beynin her şeyi silerken kulaklarının içinde yankılanan bir cümle var. ''Çok yoruldum.'' Yedi farklı bölgesini çalıştıran ve sınırsız tepkimeleri gerçekleştiren beynine sence de bu cümle biraz vasat kalmaz mı? Hepsini de senin için yaparken. Sadece hatırlamak istediğin bir şeyi, istiyorsun diye çabalarken... Oksijenden yoksun kalmış her organımız gibi o da zamanla daraltacak kendini.  Sen bu daralmaya alzheimer diyeceksin; beynin ise kulaklarına ''çok yoruldum'' diye fısıldayacak. Böyle bir şekilde akıntının sonuna gelmek ister misin? Daha doğrusu akıntının sonuna geldiğini bile hatırlamadan bu yarışı bitirmek ister misin? Kafanın üstünde taşıdığın mucizevi organ için en önemlisi de kendin için çabalamayı dene. Nefes al. Derin bir nefes. Sonra istemesende sona yaklaşmaya devam edeceksin. Yüzmeyi öğrenip, kendi akıntında daha kararlı ilerlemek seni de mutlu etmez mi? Sona geldiğinde her ayrıntısıyla hatırladığın bir yarış için, sonuna geldiğini hala hissedebilmek için ve yine en önemlisi... Kendin için. Derin bir nefes al.