23 Mart 2016 Çarşamba

UTANIYORUM AMA...

Hangi yaşta olursa olsun değişmeyen tek ve bence en saf duygudur utanmak, utanabilmek. Kimi zaman söyleyemediğimiz bir özür dileme, kimi zaman en komik anlardaki gerilme... Şu bir gerçek ki utandığımız bir şeye bir zaman sonra dönüp baktığımızda aslında ne kadar komik ve ders verici  olduğunu anlıyoruz. Tabi bununda ilerisinde bir olaysa ve ''utanıyorum'' kelimesi kullanılıyorsa o sadece utanma değildir. Neyse ben saf ve temiz olanından bahsetmek istiyorum size ve kendime. Saf ve temiz şeylere hayatımızda daha çok ihtiyacımız var. Sevmek kelimesiyle utanmak ne de güzel yakışıyor birbirine... Aslında sevginin doğurduğu bir duygu denebilir bence. Düşünsene karşında sevdiğin biri var ve her hareketini göz ucuyla takip ediyorsun ve bunu en yakın arkadaşın fark edip sanki dünyadaki en kolay işmiş gibi ''bu kadar kasıyorsan gidip söylesene'' diyor sana... Gerçekten o anı kesip atasım geliyor. O kadar kolay sanki! Kendini savunmak için  '' Utanıyorum ama!'' dediğinizde o iç karartıcı bakışları veya gereksiz ısrarları etrafı sarıveriyor. Ben tamam desemde beynimdeki hareket duyularının hepsine sakız gibi yapışan bir duygu var; Utanmak. Şöyle acı bir gerçekte var, birine karşı duygularınızı ne kadar uzun süre saklarsanız, o duygu için harekete geçmeniz o kadar zorlaşır. Yani bilim insanlarının dediği şey o sakız orada kurur kalır. Benim de demem gereken şey '' seviyorsan git söyle'' bence. Ah biliyorum acayip bir çatışma yarattım ama ben böyle durumlarda her ne kadar söyleyemesem de belli ediyorum en azından hislerimi. Çünkü belli etmediğim her an beynim adrenalin hormonuyla tüm vücudumu doldurup taşırıyor. Sonra neden kocaman kırmızı bir surat. Tabi ki patronuma (beynime) dur diyecek halim yok. O kendine ve bana en uygununu yapıyor zaten.Hiç kendi fabrikasını batırmak isteyen bir patronla tanışmadım.Beynimizde bütün nöronlarıyla didinip duruyor. Stanford Üniversitesinde de yapılan bir deneyde utanabilen insanların daha cömert ve iyimser insanlar olduğu kanıtlanmıştır. Demem o ki utanabiliyorsanız gidip alnınızı birine öptürün ve kendinizle gurur duyun. Çünkü harika bir beyniniz ve bir o kadar da harika bir kişiliğiniz var demektir. Bu arada eğer benden daha cesaretli biri çıktıysanız ve gidip bir şeyler dile getirdiyseniz;
değer verdiğiniz her kimse bolca ona sarılın. Sarılmak bütün hücrelerinize iyi gelen tek ve en güzel rahatlama yöntemidir. Herkesi sevdiğiniz kadar kendinizi de sevin. Çünkü bir hayat boyunca sizin yanınızda sadece ''siz'' olacaksınız.


3 yorum:

  1. "Ama bak sen git sevdigini soyle yoksa kaybedersin " sen gelecekte efsane bir dusunur olucaksin isigin parlasin kardesim

    YanıtlaSil
  2. Çok çok beğendim yeni yazılarını bekliyorum

    YanıtlaSil
  3. Beyin beyin ve beyin sen ne mucizevi birşeysin diyerek başladı tüm serüven. ..

    YanıtlaSil